فرمانده عضو حزب کمونیست یونان سر از بدن
این کارگر آنارکوسندیکالیست جدا کرد!
تهیه و تنظیم از نادر تیف
کنستانتینوس سپراس * یکی از فعالان برجسته جنبش آنارکوسندیکالیستی یونان بود. او سال ۱۸۹۳ در جزیره‌ی سریفوس دیده برجهان گشود. زود یتیم شد و در۱۴ سالگی به اسکندریه مصر رفت. در آن دیار در بخش تنباکو آغاز به کار کرد و هم‌زمان با آنارشیست‌ها آشنا شد که بیش‌تر مهاجران ایتالیایی و یونانی بودند. کنستانتینوس سال ۱۹۱۰ به یونان بازگشت و در بنیان‌گذاری «کانون زحمت‌کشان آتن» شرکت کرد و سپس در «کانون سوسیالیست آتن» عضو شد. مارس ۱۹۱۴ فعالانه در اعتصاب کارگران دخانیات کاوالا شرکت کرد، به همین جهت بازداشت و زندانی شد. دو سال بعد به جزیره‌ی زادگاهش بازگشت و سندیکای معدن‌چیان را بنیان گذارد. کارفرمایان نمی‌خواستند به هیچ‌یک از مطالبات معدن‌چیان پاسخ دهند. آنان اوت ۱۹۱۶ اعتصاب کردند. عوامل سرمایه‌داران اعتصاب را به خون کشیدند و روز بیستم‌ویکم همان ماه ۴ معدن‌چی را کشتند. کنستانتینوس و چند کارگر دستگیر و روانه‌ی زندان شدند. او در زندان هم آرام نگرفت و ماجرای اعتصاب خونین معدن‌چیان را با عنوان «اعتصاب سریفوس» به رشته‌ی تحریر در‌آورد.
کنستانتینوس پس از رهایی از زندان به جزیره‌ی سیرس رفت و در تشکیل «انجمن کار تربیتی» شرکت جست. نشریه این تشکل کارگری ارگاتیس (زحمت‌کش) نام داشت.
او در تشکیل «کنفدراسیون عمومی کار یونان» شرکت کرد و از ۲۱ تا ۲۸ اکتبر ۱۹۱۸ در نخستین کنگره‌اش حضور داشت. هیچ تشکل کارگری نباید و نمی‌تواند از یک ایدئولوژی ویژه دفاع کند و پویایی جنبش کارگری جهانی همواره در تعدد و تکثر نظرها بوده است. در این کنگره دو گرایش اصلی حضور داشتند. یک گرایش آنارکوسندیکالیست مخالف پارلمانتاریسم و یک گرایش سوسیالیست اصلاح‌طلب. حزب سوسیالیست موسوم به SEKE یک ماه پس از این کنگره شکل گرفت. کنستانتینوس و دیگر آنارکوسندیکالیست‌های حاضر در کنگره به این حزب پیوستند، اما درآوریل ۱۹۲۰ از آن اخراج شدند.
هفدهم ماه مه همان سال دوباره کنستانتینوس به علت فعالیت‌های کارگری دستگیر و زندانی و اندکی بعد آزاد شد و در دومین کنگره «کنفدراسیون عمومی کار یونان» که اکتبر ۱۹۲۰ برگزار شد شرکت کرد. او در این کنگره محکم و استوار علیه پیوستن به «انترناسیونال سوم» که لنین ساخته بود ایستاد و پیوستن به چنین تشکلاتی را نافی اعمال دمکراسی مستقیم در تشکلات کارگری اعلام کرد. از همین جا دشمنی کمونیست‌ها با او آغاز شد.
کنستانتینوس سال ۱۹۲۱ به دبیری کنفدراسیون کارگران تنباکو برگزیده شد و هم‌زمان در شکل‌گیری «نئا زوی»، به معنای زندگی نو، شرکت کرد. این تشکل از مارس ۱۹۲۱ نشریه‌ای به همین نام منتشر کرد و در زمستان ۱۹۲۲ منجر به تشکیل حزب مستقل زحمت‌کشان (AEK) شد.
در سومین کنگره‌ی «کنفدراسیون عمومی کار یونان» ، ۲۸ مارس ۱۹۲۶، مارکسیست – لنینیست‌ها دیگر چنان سلطه‌ی خود را بر این تشکل کارگری برقرار کرده بودند که کنستانتینوس و دیگر کارگران آنارکوسندیکالیست را از کنگره اخراج کردند، همان‌گونه که کارل مارکس میخائیل باکونین را از انترناسیونال اوّل اخراج کرد. اما آنان به این نیز بسنده نکردند و با نفوذی که پیدا کرده بودند به کنستانتینوس اجازه‌ی کار برای امرار معاش هم نمی‌دادند. اما کنستانتینوس سپراس کارگر مقاوم و جان‌سختی بود. او موفق شد از سال ۱۹۳۰ در شرکت راه‌آهن آتن کاری بیابد و با کارگران دیگر چندین جنبش اعتصابی راه‌اندازی کند.
واپسین باری که کنستانتینوس سپراس زندانی شد در جزیره‌ی اسکوپئولس و در طی دیکتاتوری متاکساس (۱۹۳۶-۱۹۴۱) بود. او در مدتی که یونان اشغال شد در متاکسورژیو زندگی می‌کرد، اما روز ۱۴ سپتامبر ۱۹۴۳ یک فرمانده چریک‌های حزب کمونیست یونان به نام اورستیس او را یافت و به طرز فجیعی سر او را برید و بدنش را قطعه قطعه و پراکنده کرد.
*Speras, Constantinos, 1893-1943
برای اطلاعات بیش‌تر:
https://libcom.org/library/constantinos-speras
تهیه و تنظیم از نادر تیف در هفتادوهفتمین سالگرد قتل فجیع کنستانتینوس سپراس
۲۴/ ۶ /۱۳۹۹